- tosqun
- is. Dolğun, kök, şişman. Tosqun kişi. Tosqun adam.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tosqun
Look at other dictionaries:
tosqun — (Ağdam, İsmayıllı) qısaboylu kök (adam). – Tosqun adam çox yol yeriyə bilməz (Ağdam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ətmətən — (Şəmkir) ətli canlı, kök, tosqun. – Ətmətən adam boş olur, yol yeriyəmmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fərbeh — f. kök, tosqun; sağlam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çağ — 1. is. Vaxt, zaman. Bu çağacan harada qalmısan? Nə çağacan səni gözləyək? – Günbatan çağı Kürün üstünü bürüyən duman ətəyini sallayaraq, asta asta ətrafa yayıldı. İ. Ş.. ◊ Oğlan çağı (çağında) – bir şeyin ən qızğın, ən gərgin dövrü(ndə). Qışın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döl — is. 1. Rüşeym, maya. Döl üçün ayrılan xınaquyruqlu qoçlar . . döyükmüş ətrafa baxırdılar. S. R.. // Ana bətnində bala. // Mayalanma, döllənmə dövrü. Döl düşmək – ev heyvanlarının doğum vaxtı çatmaq. Döl salmaq – 1) doğub törəmək, törəyib artmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gonbol — is. və sif. Kök, koppuş, ətli, tosqun. Gedirdi gonbul; Əlində dumbul. . . (Uşaq mahnısı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
